Cilat janë efektet e gëlqeres në performancën e llaçit?

Gëlqere është një përbërës tradicional i llaçit dhe është përdorur në ndërtim për shekuj me radhë. Mund të ketë disa efekte të rëndësishme në performancën e llaçit, si në aspektin e punueshmërisë gjatë ndërtimit ashtu edhe në qëndrueshmërinë afatgjatë të strukturës së muraturës. Këtu janë efektet e gëlqeres në performancën e llaçit:

1. Punueshmëri e përmirësuar: Gëlqerja rrit punueshmërinë e llaçit duke e bërë atë më plastik dhe më të lehtë për t'u trajtuar gjatë ndërtimit. Kjo punueshmëri e përmirësuar lejon mbulim më të mirë të njësive të muraturës, fuga më të lëmuara dhe vendosje më të lehtë të llaçit në hapësira të ngushta.
2. Përmbajtja e reduktuar e ujit: Shtimi i gëlqeres në llaç mund të zvogëlojë kërkesën për ujë për hidratim të duhur, duke rezultuar në një përzierje më kohezive. Kjo ndihmon në parandalimin e tkurrjes dhe plasaritjes së tepërt gjatë pjekjes, si dhe zvogëlon rrezikun e lulëzimit, i cili ndodh kur kripërat e tretshme migrojnë në sipërfaqen e llaçit.
3. Rritja e qëndrueshmërisë së lidhjes: Gëlqereja nxit ngjitjen më të mirë midis njësive të llaçit dhe muraturës, duke rezultuar në fuga llaçi më të forta dhe më të qëndrueshme. Kjo fortësi e përmirësuar e lidhjes ndihmon në rezistencën ndaj forcave prerëse dhe lëvizjes strukturore, duke rritur stabilitetin dhe integritetin e përgjithshëm të strukturës së muraturës.
4. Fleksibilitet dhe elasticitet i zgjeruar: Llaçi gëlqeror shfaq fleksibilitet dhe elasticitet më të madh në krahasim me llaçin vetëm me çimento. Ky fleksibilitet lejon që llaçi të akomodojë lëvizje të vogla dhe vendosje në muraturë pa plasaritje, duke reduktuar gjasat e dëmtimit strukturor me kalimin e kohës.
5. Rezistenca e përmirësuar ndaj ujit: Llaçi i gëlqeres ka një shkallë të caktuar të rezistencës ndaj ujit për shkak të aftësisë së tij për të vetë-shëruar çarje dhe boshllëqe të vogla me kalimin e kohës përmes karbonizimit. Ndërsa llaçi i gëlqeres nuk është plotësisht i papërshkueshëm nga uji, ai mund të derdhë në mënyrë efektive ujin dhe të lejojë që lagështia të avullojë, duke reduktuar rrezikun e problemeve të lidhura me lagështinë si dëmtimi i ngrirjes-shkrirjes dhe lulëzimit.
6. Frymëmarrja: Llaçi i gëlqeres është i përshkueshëm nga avujt e ujit, duke lejuar që lagështia e bllokuar brenda muraturës të dalë përmes fugave të llaçit. Kjo frymëmarrje ndihmon në rregullimin e niveleve të lagështisë brenda muraturës, duke reduktuar rrezikun e lagështirës, ​​rritjes së mykut dhe kalbjes.
7. Rezistenca ndaj sulmit të sulfatit: Llaçi gëlqeror shfaq rezistencë më të mirë ndaj sulmit të sulfatit në krahasim me llaçin me bazë çimento, duke e bërë atë të përshtatshëm për përdorim në mjedise me përmbajtje të lartë sulfate në tokë ose ujëra nëntokësore.
8. Apel estetik: Llaçi gëlqere i jep një pamje më të butë, më natyrale fugave të muraturës, duke rritur tërheqjen vizuale të ndërtesave historike dhe tradicionale. Gjithashtu mund të ngjyroset ose pigmentohet për t'u përshtatur me ngjyrën e njësive të muraturës ose për të arritur efekte specifike estetike.

Shtimi i gëlqeres në llaç mund të përmirësojë ndjeshëm performancën e tij për sa i përket punueshmërisë, qëndrueshmërisë dhe cilësive estetike, duke e bërë atë një zgjedhje të preferuar për shumë aplikime ndërtimi murature, veçanërisht në projektet e restaurimit dhe konservimit të trashëgimisë.